Sander Aarts is bekend als instructeur in de populaire serie Special Forces VIPS, maar diende daarvoor zestien jaar lang bij de Special Forces, en werd benoemd tot ridder in de orde van Oranje-Nassau met zwaarden. Na zijn eervol ontslag in 2017 startte hij de Unbreakable Academy op. Na twee eerdere boeken verschijnt nu De moed om te leiden, waarin Aarts zeven lessen en inzichten over leiderschap bundelt.
'Mijn boeken lopen synchroon met mijn eigen ontwikkeling’: zegt Aarts. ‘Ik begon in Niet te breken met schrijven over mijn opleiding bij Defensie, mijn missies en wat ik daarvan geleerd heb. Ik schreef over leiderschap en teamontwikkeling, maar ook dat ik met mijzelf geconfronteerd werd en hoe ik daarmee aan de slag ben gegaan. Toen kwam Missie Mindset, waarin ik dieper inging op de dingen die ik heb geleerd bij Defensie, maar ook het leven nadat ik uit dienst was getreden en mijn eigen bedrijf begon. Nu ben ik meer gaan inzoomen op wat leiderschap voor mijzelf betekent. Ik merkte namelijk dat leiderschap bij mij een ander beeld oproept dan men gewend is.’
‘Ik heb zeven thema’s geïdentificeerd om over leiderschap te schrijven. Ik kwam mooie dingen tegen, maar ook minder mooie: de heftigheid, de PTSS, de waakzaamheid en de
operaties waar je last van kunt hebben. Ik heb ook moeten leren omgaan met soms verschrikkelijke dingen uit het verleden die bij me bovenkwamen, maar die ik niet teveel had gedeeld met mijn gezin. Toen ik dat wel deed, had dat wel impact. Ik moest opeens tegen mijn vrouw zeggen: ik ben niet eerlijk geweest over wat er toen is gebeurd. Daar moest ik mee dealen, en mijn gezin ook. Maar ik wist dat als ik dat niet deed en het bleef wegstoppen, dan gaat het mis. Ik hoop dat, door erover te schrijven, ik mensen kan helpen het niet weg te stoppen. Gelukkig krijg ik terug dat mensen zich erin herkennen, en dat het hen helpt. ‘Maar leiderschap kent ook zachtere kanten. Zo kan ik ook over leiderschap en liefde schrijven. Ik weet namelijk: ik heb gewoon fijne mensen om me heen nodig. Dat geldt ook voor mijn bedrijf: ik wil samen iets creëren, dat we het samen laten groeien. De mensen die dicht bij mij staan, zijn de mensen die mij inspireren. Dat zijn soms mensen die in lastige omstandigheden toch sterk blijken te zijn, zoals mijn broer. De boeken van collega’s inspireren me minder: die hebben meestal toch al dezelfde kijk op het leven als ik. Ik zie wel vaak op social media figuren die rigoureus laten zien hoe je succesvol kunt leven. Razend populair, maar ik denk: die geven je het gevoel dat je niet goed genoeg bent, zodat je bang wordt dat het bij jou mislukt. Dus zeg ik in het boek: maak kleine stappen. Ik hoop niet dat ik in mijn boek het beeld neerzet dat het bij mij altijd rust en kalmte is. Integendeel: er is afgelopen jaar veel gebeurd.'
‘Leiderschap is vaak onbewust: veel mensen die leiding denken te geven, worden onbewust geleid door shit uit het leven. En achter een gezamenlijk doel zit vaak de agenda van enkele mensen. Maar leiderschap moet puur zijn: geen egostrijd, geen verborgen agenda’s. Het gaat er dus om dat je mensen dichter bij zichzelf en hun gevoel brengt. Daartoe heb je openheid nodig, zelfacceptatie. Geef het een naam: liefde, compassie – of leiderschap.’
Dit artikel verscheen eerder in de Militaire Courant editie maart 2024.
Dit artikel is mede mogelijk gemaakt door Noventas.
