Bastiaan Everink is veteraan, maar was ook een van ’s werelds bekendste operazangers en richt zich nu op zijn werk als ecologisch therapeut. ‘Bij alles wat ik doe gaat het erom of ik zingeving kan leggen in mijn werk.’
Bastiaan begon in februari 1988 aan zijn dienstplicht. De avond ervoor vertelde hij aan de bar van zijn stamcafé aan een onbekende man dat hij de mariniersopleiding ging doen.
‘Op de bar stond een klein waxinelichtje. Die man vertelde me dat het Korps Mariniers een mooie club is. Hij pakte het waxinelichtje en zei: “Zolang het kaarsje achterin je hoofd brandt, is het goed. Als dat uitgaat, moet je weggaan”.’ In 1991 vertrok Bastiaan met het Korps Mariniers naar Irak. ‘Op die missie hebben we heftige dingen meegemaakt. Zo heb ik bijvoorbeeld het lichaam van een levenloos jongetje in een container moeten leggen. Een aantal dagen later kregen we vrij en sprongen we in een rivier om even te ontspannen. We lagen nog geen minuut in het water of we werden beschoten door een sniper. In de dagen daarna merkte ik bij mijn kameraden dat als de geweren zwijgen, de oorlog in je hoofd begint.’
Na deze missie brandde het eerdergenoemde kaarsje niet meer in het hoofd van Bastiaan. ‘Ik wilde iets anders gaan doen, iets waar ik weer meer zingeving in kon leggen.’
Bastiaan had een groot zangtalent en stortte zich op een nieuwe carrière; hij schitterde onder meer in Duitse, Mexicaanse en Italiaanse operahuizen. Voor zijn optredens merkte Bastiaan dat zijn militaire training van pas kwam in de operawereld. ‘Voordat ik de bühne op ging, keek ik in de spiegel en zei ik tegen mezelf: “Elke Hollandse jongen kan 5 minuten afzien.” Precies zoals ik geleerd heb tijdens mijn mariniersopleiding.’
De hoofdrol in de Italiaanse opera Nabucco was extra bijzonder voor Bastiaan. Het verhaal speelt zich af in Babylonië, het huidige Irak. Zijn buddy en tevens beste vriend
belde hem vlak voor de première van de opera om te vertellen dat hij voor de tweede keer een zelfmoordpoging had gedaan. ‘We waren allebei tegelijk met ons hoofd in Irak.'
‘Mijn nieuwe missie in het leven, veteranen met PTSS bijstaan als traumatherapeut, komt voort uit “the warrior ethos: leave no one behind”. Je leert bij defensie om, wat er ook gebeurt, altijd samen thuis te komen met je kameraden. Als traumatherapeut help ik ze nu om samen door hun strijd met PTSS heen te komen.'
‘In 2015 stond Bastiaan in de spotlight tijdens de officiële ceremonie van de Nederlandse Veteranendag, waar hij speciale aandacht vroeg voor het verhaal van zijn beste vriend. ‘Tot die tijd kreeg hij geen erkenning voor de missie en zijn PTSS. Die dag heb ik zijn dossier op het bureau van minister van Defensie Hennis Plasschaert kunnen leggen. Zij heeft het opgepakt. Mijn deelname heeft heel veel deuren geopend voor mij en mijn
beste vriend.’
Dit artikel verscheen eerder in de Militaire Courant editie juni 2024.
Kijk op de website van de Veteranendag voor meer verhalen!
De Militaire Courant wordt mede mogelijk gemaakt door Noventas.
