‘Zekerheid om het te halen, is er niet. Dat is juist het mooie ervan.’
In 2009 was Robin Imthorn als marinier op uitzending naar Afghanistan. Ten gevolge van de ervaringen die hij daar opdeed, kreeg hij PTSS. Tien jaar daarna zocht hij hulp. Nu loopt hij in juni (18 t/m 22) vijf marathons in vijf dagen als deel van zijn actie “Five Five Out”, om aandacht te vragen voor PTSS, en de eenzaamheid te doorbreken. De Militaire Courant sprak hem over zijn initiatief.
Door Mireille Bregman en Inge Kommeren
Het is lastig om hulp te zoeken, want door PTSS ga je juist dingen vermijden. Robin vertelt wanneer hij echt de realisatie had dat hij hulp wilde zoeken: ‘Voor mij was een van de grootste momenten toen ik terug in Nederland in Hilversum stond. Ik had de kinderwagen, de kleine was er, mijn vrouw was even weg, en op dat moment had ik zo’n angst dat er iets zou gebeuren, dat er op elk moment een IED af zou gaan. Toen ik dat had ervaren, dacht ik, oké, ik weet dat het er niet is, maar het zit wel echt zo in mijn brein. Dit is gewoon niet goed. Dit begint nu mijn leven zo te beperken dat ik er niet meer normaal mee kan dealen. Toen heb ik terug in Aruba (waar ik op dat moment gelegerd was) de arts bezocht.’
PTSS is niet alleen lastig voor jezelf, maar ook je omgeving, legt Robin uit. ‘Eigenlijk is het een soort rollercoaster. Je familie is continu aan het aanpassen, aanpassen, bijsturen, aanpassen. Ze hebben ook niet echt de tijd om daarin rust te vinden. Dat is heel lastig.’
Met name de hulp voor familie kan verbeterd worden volgens hem. ‘Wat ik van de organisatie meer zou willen, is dat het thuisfront makkelijker zaken kan doen met Defensie. Als militair weet ik hoe de organisatie werkt. Ik moet dan ook alles regelen, want mijn partner kan niks regelen binnen Defensie, dan loopt ze tegen allemaal muren aan. Dat is iets wat aangepast moet worden.’
‘Ik versta je perfect’
Om voor deze problemen aandacht te vragen loopt Robin dus vijf marathons in vijf dagen. Waarom vijf? Robin legt uit: ‘Vorig jaar was ik voor 35 km aan het trainen, toen heb ik 50 km gelopen. Dat was voor mezelf mentaal een overwinning. Het was een samenkomst van alles. Ik ben nu hersteld en dit kan ik nu door de hele herstelperiode die ik doorlopen heb. Ik dacht: dan wil ik volgend jaar 100 km lopen. Dat is leuk natuurlijk, maar als je dat verhaal hebt dat je zelf hebt afgelegd, en je kan daar mensen misschien mee helpen door een stukje openheid, door te vertellen over hoe je dat meegemaakt hebt, hoe kun je dat dan precies koppelen? Toen kwamen de hersenspinsels: wat zou dan het extreemste zijn wat ik zou kunnen doen? Misschien drie marathons achter elkaar. Als dat het extreemste is wat ik kan bedenken, moet ik er dus twee bovenop doen, dan kom ik op een mooi aantal uit. Dat wordt wel heel erg zwaar, ik kan in mijn hoofd nog niet begrijpen of ik dat ga halen. In ieder geval kan ik ervoor gaan trainen, dat is het doel, alleen zekerheid om het te halen, dat is er niet. Dat is juist het mooie ervan.’
En de naam five five out? ‘Dat komt uit militaire communicatie. Als jij zegt: “radio check, over,” vraag je de ander dus eigenlijk “hoor je mij, versta je mij?”. De ander komt terug met “five five out,” wat betekent “ik versta je perfect.” Op die manier kwamen die dingen zo bij elkaar, vijf marathons, vijf dagen, five five out, ik versta je perfect, en mijn verhaal wat ik naar buiten wil brengen.’
De route
Robin zal op 18 juni beginnen bij de Mariniersbrug in Amsterdam, en dan van daar van kazerne naar kazerne lopen. Hij zal o.a. langs de Bernhardkazerne in Amersfoort, de Simon Stevinkazerne in Ede en de KMA in Breda komen. De volledige route is te vinden op zijn instagram @fivefiveout. Hoe is de route tot stand gekomen? ‘Ik heb overlegd wat haalbaar is, en wat ook handig is, maar uiteindelijk heb ik een beetje aangevoeld wat dichtbij me ligt. Dat is alles wat ik met dit hele project doe, wat ligt dichtbij mijn gevoel? Dus start ik op de Mariniersbrug in Amsterdam en zet ik kazernes op mijn route. Dat paste goed. Op de laatste dag loop ik dan naar Rotterdam, naar de Van Ghentkazerne. Ik kom ook langs Doorn, dus waar ik lichamelijk revalideerde, en dat soort dingen, dus op die manier heb ik wel een beetje gekeken, naar mooie plekken en naar wat past.’
En mogen we komen aanmoedigen? ‘Ja, tuurlijk, jazeker. Ik kan niet helemaal bijhouden wie, wat, waar, wanneer, maar ik houd live tracking bij. Dan kun je ook zien waar ik ongeveer ben elke keer. Als ik dan aankom blijf ik sowieso nog wel even daar voor mensen die even gedag komen zeggen. Mensen mogen ook prima aanhaken waar ze willen, alleen kom niet te veel bij mij in de buurt want ik moet natuurlijk wel zo fit mogelijk proberen aan te komen en de focus houden. Het liefst heb ik dat je langs de weg staat, lekker supporten en dat soort dingen.’
Stichting PTSS, Stichting Surfivor en Commando & Family Support
Naast aandacht vragen voor PTSS, haalt Robin met zijn initiatief ook nog geld op voor drie verschillende stichtingen: Stichting PTSS, Stichting Surfivor en Commando & Family Support. Er zijn natuurlijk veel stichtingen gericht op PTSS, maar Robin voelde bij deze drie er het meeste voor om met ze samen te werken. ‘Ik had bepaalde pilaren waar ik mijn herstel aan hing, en eentje die heel onderbelicht was, is thuis. Vaak gaat het om de persoon, ik heb de PTSS, maar we vergeten thuis. Ik heb een dochter en een vrouw die er heel veel last van gehad hebben. Bijvoorbeeld Commando & Family Support is heel erg gericht op thuisfront, en ze handelen ook snel. Die zijn daar heel erg mee bezig, dat vond ik een mooi doel. Daar komt nog bij het buiten zijn, het bewegen, het even losstaan. Kijk, de therapie moet je lopen, maar even dat stukje kunnen ademhalen, even niet eraan hoeven te denken, dat zag ik terug bij Stichting Surfivor en Stichting PTSS. Daar heb ik ook gesprekken mee gehad. Ik wilde een aantal stichtingen doen, en deze zijn het dan geworden. We zaten ook met z’n allen wel on board. Dat was een van de vereisten die ik had: dit gaan we doen, en dan wil ik wel dat we samen echt optrekken. Dat merk je ook heel sterk terug en geeft heel erg die positieve vibe.’
Het streefbedrag is €55.000. Ook geven? Check de website voor meer info: https://www.geef.nl/nl/actie/vijf-marathons-in-vijf-dagen-voor-geestelijke-gezondheid/donateurs
